Paszkówka to wieś położona na granicy ziem historycznie przynależnych do Krakowa i do Śląska, jednak zawsze związana była z miastem królewskim. Znana od czasów Średniowiecza należała w 2. połowie XIII w. do Radwanitów, będących w służbie rycerskiej u Bolesława Wstydliwego. Kolejnymi właścicielami były rody Rusocickich, Paszkowskich ( stąd nazwa wsi i pałacu), Żydowskich, Pruszyńskich i Rottermundów, a około 1830 r. należała do hrabiego Leonarda Wężyka i jego żony Ludwiki z Żeleńskich. Kosztem ponad 100 tys. zł reńskich Wężykowie w latach 1865- 1870 wznieśli murowany neogotycki pałac według projektu znanego architekta Feliksa Księżarskiego autora Collegium Novum UJ. Majątek pozostał własnością Wężyków do końca II wojny światowej.
W 1948 r. majątek rozparcelowano, a w budynku umieszczono kolejno szkołę, przychodnię zdrowia, a nawet pieczarkarnię,Po remoncie w latach 70. urządzono w nim dom wypoczynkowy "Kasztelanka". W r. 1997 zrujnowany pałac zyskał nowego właściciela, Jana i Annę Oleksych, którzy po gruntownym remoncie pod okiem konserwatora zorganizowali tu luksusowy hotel i centrum konferencyjne.
Pałac w Paszkówce jest siedzibą elitarnego "Stowarzyszenia Bractwa Wawelskiego Dzwonu Spiżowego", którego celem jest pielęgnowanie staropolskich oraz współczesnych tradycji patriotycznych, umacnianie więzi Polaków żyjących poza granicami kraju z ojczyzną, działalność edukacyjna i wspierająca. Jan Oleksy pełni funkcję mistrza loży. Członkami bractwa są osobistości świata polityki i biznesu, artyści, przedstawiciele nauki.
 |
| Jedyna wieża |
 |
| Front pałacu |
 |
| Herby Wężyków i Żeleńskich |
 |
| Korytarz |
 |
| Drzwi wejściowe |
 |
| Hol, recepcja hotelu |
 |
| Salon |
 |
| Pałac Wężyków i psy utrwalone przez malarza |
 |
| Pałac widoczny od strony ogrodu z wysuniętym ryzalitem |
 |
| Ogród widoczny z ganku |
 |
| Ganek, wejście od ogrodu. |
 |
| Sufit w jadalni |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz